JAK RADZIĆ SOBIE Z PROBLEMAMI ADAPTACYJNYMI W ŻŁOBKU

Drodzy Rodzice!

Oddaniu dziecka do żłobka może towarzyszyć wiele wątpliwości: czy moje dziecko przyzwyczai się do opiekunek? Czy będzie tęskniło? Czy odnajdzie się w nowej sytuacji? W końcu, czy relacja, która Was łączy, nie osłabnie?   

Do tej pory to Wy – Rodzice i najbliższe osoby z Waszego otoczenia byliście całym światem dla swojego dziecka. To Państwo poznaliście już potrzeby, upodobania, preferencje i sposoby komunikowania się swojego Malucha. Łączy Was bardzo bliska więź, która kształtuje się między 6 a 8 miesiącem życia, a więc wtedy, gdy większość dzieci przebywa pod opieką rodziców (Kram A., Mielcarek M. Wczesna edukacja dziecka W: Brzezińska A /red./ Niezbędnik dobrego nauczyciela). Dzięki tej specyficznej - ufnej więzi Wasze dziecko w niedalekiej przyszłości będzie pewne siebie, chętnie będzie poznawać otoczenie i nawiązywać relacje z innymi. (Furman E. Jak wspierać dziecko w rozwoju. Podręcznik psychoanalizy dla rodziców).

Nasz personel dokłada wszelkich starań, aby dzieci znajdujące się pod jego opieką czuły się bezpiecznie, komfortowo. Zatrudniane przez nas osoby są do tego przygotowane  pod względem merytorycznym  (większa część personelu ma wyższe wykształcenie), więc adekwatnie reagują na potrzeby dzieci, angażują się w kształtowanie i rozwijanie zdolności poznawczych oraz kompetencji społecznych swoich podopiecznych z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb Maluszków.

Pójście dziecka do żłobka to w jego życiu wielkie wydarzenie. Do nowej sytuacji może przyzwyczajać się kilka tygodni. Dziecko w tym czasie oswaja się z nowymi osobami, uczy się cierpliwości, zasad przebywania i zabaw w grupie, akceptacji innych dzieci i opiekunek.

W przygotowaniu dziecka do nowego etapu w jego życiu, jakim jest pójście do żłobka, bardzo ważną rolę odgrywają Rodzice. Poniżej znajdą Państwo kilka cennych wskazówek jak sobie radzić z problemami adaptacyjnymi w żłobku:

1. Opowiadaj dziecku, co będzie robiło w żłobku i gdzie Ty będziesz w tym czasie. Zaproponuj wspólne pakowanie plecaczka do żłobka. Daj wybór malcowi, ale ograniczony do dwóch sztuk, np.: „chcesz zabrać do żłobka czerwoną, czy zieloną piżamkę?”

2. Pozwól dziecku zabrać do żłobka jego jedną ulubioną zabawkę lub rzecz (misia, lalkę, poduszkę), dzięki której będzie się czuło bezpieczniej, spokojniej.

3. W okresie adaptacji do żłobka dziecko potrzebuje od Ciebie dużo cierpliwości, wyrozumiałości. Zapewnij mu codzienny ruch na świeżym powietrzu, który będzie pomocny w odreagowaniu emocji, napięć.

4. Jeśli to możliwe – stopniowo wydłużaj czas pobytu dziecka w żłobku. Początkowo niech pozostanie na 2-5 godzin, a dopiero po upływie 2-3 tygodni na dłużej. Dzięki temu łatwiej przywyknie do nowej sytuacji.

5. Postaraj się nie okazywać dziecku zaniepokojenia czy zniecierpliwienia przy oddawaniu do żłobka. W taki sposób Twoje negatywne emocje udzielą się malcowi.

6. Oddając swoją pociechę do żłobka nie kłam mówiąc mu, że „Zaraz wrócę”, jeśli masz zamiar odebrać je po kilku godzinach. Słysząc od Ciebie fałszywe zapewnienia, dziecko będzie niespokojne.

7. Rano unikaj przeciągających się w nieskończoność pożegnań. Przytul dziecko, zapewnij o swojej miłości, powiedz, kto po nie przyjdzie i kiedy (np. po obiedzie).

8. Po pożegnaniu się z dzieckiem, NIE ZAGLĄDAJ ponownie do sali, po to by sprawdzić, jak „radzi” sobie Twoja pociecha. Jeśli dziecko to zauważy, resztę dnia spędzi z płaczem przy drzwiach – będzie czekało, kiedy znowu się pojawisz.

9. Nie strasz swojej pociechy żłobkiem (np. „Pani w żłobku nauczy Cię porządku”). Takie słowa wzbudzą w dziecku lęk, zachwieją poczucie bezpieczeństwa i skutecznie zniechęcą do żłobka.

10. Nigdy nie wprowadzaj kilku istotnych zmian w życiu małego człowieka jednocześnie. Metoda małych kroków jest najlepsza. Posyłając dziecko do żłobka odłóż w czasie rezygnację z pieluchy, smoczka, butelki. Łatwiej przywyknąć dziecku do jednej zmiany
w danym momencie niż do kilku naraz.

Do najczęstszych problemów związanych ściśle z trudnościami adaptacyjnymi u dzieci zalicza się:

° Płacz, krzyk, histeria – jako naturalne sposoby odreagowania stanu napięcia związanego z rozłąką,

° Napady złości, agresji jako przejaw niezadowolenia,

° Odmawianie przyjmowania posiłków w żłobku – jako wyraz buntu, sprzeciwu.

Są to naturalne objawy występujące w tym okresie. W większości przypadków mają one charakter przejściowy. Długość procesu adaptacji zależy w dużej mierze od wieku dziecka, które po raz pierwszy przekroczyło próg żłobka.

Rozwój dziecka w pierwszych latach życia jest bardzo intensywny. Można w nim wyodrębnić przeplatające się okresy równowagi i nierównowagi (por. rysunek). Jak łatwo się domyślać okresy równowagi to czas, gdy dzieci są spokojne, pogodne, pewne siebie, otwarte na doświadczenia, czego konsekwencją będzie szybsze przystosowanie się do nowej sytuacji.
Z kolei okresy braku równowagi (por. rysunek) obfitują w zachowania opozycyjne, dzieci w tym czasie często są rozdrażnione, uparte, zdystansowane do innych, trudniej się im odnaleźć w nowym otoczeniu.

Wskazane jest by dziecko trafiło do żłobka w okresie równowagi.

Do zadań personelu żłobka należy m.in. łagodzenie symptomów trudności adaptacyjnych. Niektóre dzieci, adaptują się szybko i łatwo, niekiedy jednak trudności takie występują przez kilka, kilkanaście tygodni. Istotne jest, aby niepokojące objawy wraz z upływem czasu zanikały, a nie nasilały się.

Jeśli mają Państwo jakiekolwiek pytania, czy wątpliwości związane z tematem adaptacji w żłobku zapraszamy do rozmowy bezpośredniej z naszym personelem oraz dyrektorem.Jesteśmy do państwa dyspozycji.